Λένε πως τα αγαπημένα ζευγάρια μοιάζουν μεταξύ τους. Το άκουγα συχνά να το λένε για τους γονείς μου -κι είναι πράγματι ένα αγαπημένο ζευγάρι- το ακούω να το λένε για μένα και τον άντρα μου. Ποιος ξέρει μπορεί να είναι και αλήθεια.
Στις αρχές της σχέσης μας, βέβαια, η ερώτηση "αδέλφια είστε;" δεν ήταν και η πιο ευχάριστη στα αυτιά μας, αλλά με τον καιρό το συνηθίσαμε.
Χθες, λοιπόν κλείσαμε 12 χρόνια μαζί. 12 χρόνια σχέσης, 12 χρόνια περιπετειών, 12 χρόνια αγάπης. Ταυτόχρονα, το έτερον ήμισυ είχε και τα γενέθλιά του. Σημαδιακή ημερομηνία για εμάς η 27η Απριλίου 2002, όταν αποφασίσαμε να γίνουμε ένα!
Κάθε χρόνος, που περνάει και μας βρίσκει μαζί, είναι ευλογία και χαρά. Είναι όμως και αφορμή να συλλογιστούμε όσα έχουν προηγηθεί, να χαρούμε με τις ευτυχισμένες στιγμές και φυσικά να διορθώσουμε τα λάθη μας.
Μπήκαμε, λοιπόν, κι οι δύο στο τριπάκι να αναλογιστούμε τι σημαίνουν αυτά τα 12 χρόνια (τώρα που το λέω σαν πολλά δεν είναι;) και κατέληξα στην παρακάτω λίστα:
12 πράγματα που άλλαξε ο Δημήτρης στη ζωή μου
- Έγινα από κοκκινομάλλα ξανθιά. Ξέρω μηδαμινής ίσως σημασίας, αλλά γεγονός.
- Άλλαξα την αρνητική μου γνώμη για τον προσκοπισμό. Έχοντας αφιερώσει 26 χρόνια της ζωής του στον προσκοπισμό, δεν μπορούσε παρά να προσπαθήσει να με μυήσει κι εμένα στις χαρές της προσκοπικής ζωής (βλέπε κατασκήνωση κλπ.). Δεν τα κατάφερε. Παρ᾽ όλα αυτά, γνωρίζοντας από κοντά τον προσκοπισμό, κατάλαβα πόσο προκατειλημμένη ήμουν και αναγνώρισα ότι είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά μας να έρθουν σε επαφή με τη φύση και να γίνουν από νωρίς ανεξάρτητα και αυτάρκη μέσα από τα μονοπάτια του προσκοπισμού
- Έκοψα το κάπνισμα. Μετά από άπειρους τσακωμούς με τον καλό μου (ο οποίος το είχε κόψει πριν από εμένα) και μετά από την κατάρριψη όλων των δικαιολογιών μου, π.χ. δεν καπνίζω πολύ, ένα πακέτο την εβδομάδα, καπνίζω μόνο με παρέα κλπ., κατάφερα να κόψω αυτήν την επαχθέστατη συνήθεια και τώρα απορώ γιατί το άρχισα καν.
- Έμαθα να χορεύω ποντιακούς χορούς. Καθότι ο καλός μου έλκει την καταγωγή του από Τραπεζούντα και Σαμψούντα και ήταν αναπόφευκτο να μην έρθω σε επαφή με τους ποντιακούς χορούς και την ποντιακή κουλτούρα (άσε που μου αρέσουν τρελά)!
- Έμαθα να μαγειρεύω ποντιακά φαγητά. Βλέπε παραπάνω.
- Πήρα δίπλωμα οδήγησης. Επέμενε τόσο πολύ να πάρω το δίπλωμα και τον ευχαριστώ γιατί ξύπνησε τον Φέτελ μέσα μου!
- Παραιτήθηκα από τη δουλειά γραφείου και έδωσα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ για να διοριστώ ως καθηγήτρια. Πίστεψε σε μένα και τις δυνατότητές μου, όταν εγώ δεν τολμούσα ούτε να το σκεφτώ. Μάλιστα τις ημέρες που έγραφα εξετάσεις, με πήγαινε ο ίδιος στα εξεταστικά κέντρα και καθόταν απ᾽ έξω 4-5 ώρες υπομονετικά.
- Μετακόμισα από Αθήνα στην Καβάλα. Την περιπέτεια αυτή μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
- Έμαθα να μην πετάω λόγια του αέρα, αλλά να σκέφτομαι πραγματικά πριν μιλήσω. Την πρώτη φορά που μετά από ένα καυγαδάκι ερωτευμένων πέταξα τη φράση "θα χωρίσουμε", με κοίταξε πολύ σοβάρα και μου ζήτησε να μην την ξαναπώ, εκτός εάν την εννοούσα πραγματικά. Εννοείται ότι δεν την ξαναείπα.
- Έγινα μαμά του Παύλου.
- Έγινα μαμά της Άννας.
- Έγινα μαμά της Δανάης.
